---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1
września 2008, 15:15:06 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(...)
Teraz pojechali na chwilę z Jankiem do Brzeska a ja oficjalnie
sprzątam w zabawkach dzieci. Sam rozumiesz, że jak przyjadą to musi być
coś zrobione, a poza tym nie mogłam włączać komp. więc nawet nie
sprawdzam czy coś pisałeś. Obłęd. Może wieczorem się uda.
(...)
Ja odprowadzę Lenkę do przedszkola tak gdzieś po ósmej, koło 8.30
powinnam być wolna, tylko jeszcze pytanie, gdzie możemy się spotkać, bo
boję się ciągle jeżdzić do biblioteki. Mam lekcje od , więc do 9.45
miałabym czas.
U mnie też nie,
bo mama będzie, no i szwagier chyba.
(...)
Czas nie jest moim
przyjacielem, będę coraz starsza.
Ale potrzebujemy go. Ja,
aby spróbować jakoś rozwiązać pewne sprawy w
moim życiu, co jest cholernie trudne, bo mój mąż jest okropny.
Ty, by być pełnoletni i choć trochę niezależny, aby Ci nikt nie bronił
np. jechać do Krakowa.
Więc choć wydaje się to odległością gwiezdną, to te trzy lata są nam
potrzebne. A zatem skoro nie ma wyjścia, to musimy przez nie przebrnąć
i dla własnego dobra, w miarę konstruktywnie.
(...)
Wiem, teraz myślisz to niemożliwe, beze mnie na co dzień.
Ja też tak myślę o mojej rzeczywistości.
Bo jedyne czego bym chciała to żeby te urwane z czasu chwile z Tobą
zamieniły się w codzienność, do której nikt nie ma prawa się
przypieprzyć, bo jest nasza.
Bo kocham Cię bardzo i z całego serca chcę żebyś był szczęśliwy. W
miarę możliwości, ze mną.
(...)
Prosiłam Cię
kiedyś, byś nie pozwolił obudzić w sobie mężczyzny, a Ty pozwalasz mi
na wszystko.
W pewnym sensie
pozbawiłam Cię niewinności, moze nie sensu stricte, ale
przecież gdyby czas i okoliczności były pomyślniesze, zmierzalibyśmy do
tego z entuzjazmem, bo nic się nie liczy, gdy jesteś blisko.
Nie ma śmiałości ani nieśmiałości, sam to powiedziałeś, jest tylko
kwestia czy ktoś będzie przeszkadzał. I jesteś Ty. Nic więcej nie
powiem, bo nie chcę rozkręcać tej kwestii, i tak ledwie żyję w sensie
emocjonalnym, mówienie prawd tego typu też kosztuje.
(...)
Musimy to przetrwać. Ja mam Ciebie, Ty masz mnie.
Ale choćbym nie wiem jak Cię kochała, moja sytuacja jest chwilowo
patowa, a poza tym jesteś nieletni. Nie chcę Cię skrzywdzić,
nawet moją miłością, moim pragnieniem i moim nieopanowaniem.
Nie chcę też skrzywdzić moich dzieci. Bardzo
natomiast chcę, żeby mój mąż ode mnie odszedł. Bo od jakiegoś czasu
wolę być wierna Tobie. Albo może sobie. Na jedno wychodzi.
Na razie wrzuciłam do
skrzynki obrączkę. Przynajmniej tyle. Pusty gest, ale już trochę lepiej.
(...)
Całuję.
Twoja Dil
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
